%20en%20Threads3.png){kind=small}
.png)
Formato: 2x12”
Data de Lanzamento: 30 de novembro 2023.
Ilustración: Beatriz Albaladejo.
Deseño: Techlicks.
Masterización: Carlos Koschitzky.
Distribución: Melting Pot Records.
Tirada: 200 copias.
Kallaikoi é o termo que se usaba para designar a todos os clanes celtas asentados na
antiga Gallaecia (noroeste da Península Ibérica). Eran hábiles na metalurxia e na
produción de ferramentas e armas, e adoraban a unha variedade de deidades, algunhas
das cales estaban relacionadas coa natureza e a guerra. Aínda que desapareceron como
grupo étnico na antigüidade debido á romanización e ás influencias posteriores, o seu
legado cultural e a influencia celta en Galicia persisten ata hoxe. De algunha maneira,
ese legado atávico perdura entre as fendas do dobre álbum que tes entre as túas mans.
O dobre álbum comeza co Techno de bombos sincopados e matices industriais de The
Transhumans con 'Ánima'. Ian Axide propón un Techno robusto e percusivo en 'Antro',
e Obseth deixa voar os arpexos en 'Pink Pills'. Estes dous temas deben moito ao Techno
que retrotrae aos anos dourados do son monolítico de finais dos anos 90.
A cara B comeza coa heroína local e co-alma mater de Archaic, Proyecto Inopia, que
aposta polos ritmos rotundos e as secuencias de sintetizadores afiadas como dentes de
tiburón, que parecen render homenaxe tamén a décadas anteriores en 'Hécate'. Mist
Gasp segue tamén por unha liña de monotrax metálico en 'Standarte'. E pecha o
primeiro 12” Brais con '75', onde dá renda solta a un Techno vs New e Synth Wave cunha
mirada cara aos anos 80.
O segundo EP baixa a intensidade e o tempo, e ábrese co Electro apracible e nostálxico
de Synth Alien en 'Pakhum'. O local Lefrenk sobe a intensidade e o tempo en arpexos
nunha onda Electro-Techno propulsiva en 'Fenix'. E o tamén coruñés Roi contén os beats
nunha base electro que despois avanza cara unhas secuencias obsesivas e lacerantes en
'Melusa'.
A última cara do dobre álbum ábrea David Karro con 'Ionosfera', un tema de
sintetizadores inquietantes que non precisa beats para conformar o seu carácter
hipnótico e nebuloso. 27 003 fúndese cos sons das caixas de ritmos clásicas do Electro
en 'Sweet', tamén con claras invocacións IDM e soñadoras. Corrosivo continúa esa liña,
con ecos marcados de Sheffield en 'Fast Food'. E o EP péchao Death Whistle cun dos
seus habituais opus nos que conviven a escuridade, a beleza e o épico.
Máis info:
Archaic Print Bandcamp:
Archaic Podcast
Twelve Inch
